Реферат: Ин мақола кор, таносуб ва нақши нивелиркунии илтиёмиро дар марҳилаҳои гуногуни омехта таҳлил мекунад, ки ба мо кӯмак мекунад, ки сабаби аслии мушкилоти пайдоиши мураккабро беҳтар доварӣ кунем ва мушкилотро зуд ҳал кунем.
Дар ҷараёни истеҳсоли бастабандии чандир ба сифати композитсия «ҳамворкунии» илтиёмӣ таъсири назаррас мерасонад.Аммо таърифи «нивелиркунӣ», марҳилаҳои гуногуни «нивелиркунӣ» ва таъсири ҳолати микроскопӣ ба сифати таркибии ниҳоӣ чандон равшан нест.Ин мақола илтиёми ҳалкунандаро ҳамчун намуна барои муҳокимаи маъно, таносуб ва нақши нивелиркунӣ дар марҳилаҳои гуногун мегирад.
1.Маънои баробар кардан
Хусусиятҳои ҳамворкунии илтиёмҳо: Қобилияти ҳамворкунии ҷараёни илтиёми аслӣ.
Сатҳи моеъи корӣ: Пас аз ҳалкунӣ, гармкунӣ ва дигар усулҳои дахолат, қобилияти ҷараён ва ҳамвор кардани моеъи кории илтиёмӣ ҳангоми амалиёти пӯшиш ба даст меояд.
Қобилияти ҳамворкунии аввал: Қобилияти ҳамворкунии илтиём пас аз пӯшиш ва пеш аз ламинатсия.
Қобилияти сатҳи дуюм: Қобилияти ҷараён ва ҳамвор кардани илтиём пас аз пайвастан то пухта расидани он.
2.Муносибат ва таъсири нивелиркунӣ дар марҳилаҳои гуногун
Аз сабаби омилҳои истеҳсолӣ, аз қабили миқдори часпак, ҳолати пӯшиш, ҳолати муҳити зист (ҳарорат, намӣ), ҳолати субстрат (таҳши рӯизаминӣ, ҳамворӣ) ва ғайра, ба таъсири ниҳоии композитсия низ таъсир расонида метавонад.Гузашта аз ин, тағирёбандаҳои сершумори ин омилҳо метавонанд боиси тағйирёбии назаррас дар эффекти намуди таркибӣ шаванд ва инчунин ба намуди ғайриқаноатбахш оварда расонанд, ки онро танҳо ба сатҳи пасти илтиёмӣ нисбат додан мумкин нест.
Бинобар ин, хангоми мухокимаи таъсири нивелиркунй ба сифати композиционй, мо аввал тахмин мекунем, ки нишондихандахои омилхои истехсолии дар боло зикршуда мувофиканд, яъне таъсири омилхои дар боло зикршударо истисно карда, танхо дар бораи нивелиркуни мухокима мекунем.
Аввалан, биёед муносибатҳои байни онҳоро муайян кунем:
Дар моеъи корӣ миқдори ҳалкунанда нисбат ба илтиёми холис баландтар аст, бинобар ин часпакии часпак дар байни нишондиҳандаҳои боло пасттарин аст.Дар баробари ин аз сабаби зиёд омехта шудани часпак ва халкунанда шиддати сатхи он низ пасттарин аст.Ҷараёни моеъи кории илтиёмӣ дар байни нишондиҳандаҳои дар боло зикршуда беҳтарин аст.
Сатҳи аввал ин аст, ки моеъи моеъи корӣ бо раванди хушккунӣ пас аз пӯшиш коҳиш меёбад.Умуман, гиреҳи доварӣ барои ҳамворкунии аввал пас аз печонидани таркиб аст.Бо зуд бухор шудани ҳалкунанда моеъи аз ҷониби ҳалкунанда овардашуда зуд гум мешавад ва часпакии часпак ба часпаки соф наздик аст.Ҳамворкунии резини хом ба моеъи худи илтиём ишора мекунад, вақте ки ҳалкунанда дар резини хоми тайёр мавҷуд аст, инчунин хориҷ карда мешавад.Аммо мухлати ин мархила хеле кутох аст ва баробари пеш рафтани процесси истехсолот вай зуд ба давраи дуйум дохил мешавад.
Сатҳи дуюм ба ворид шудан ба марҳилаи камолот пас аз анҷоми раванди таркибӣ дахл дорад.Зери таъсири ҳарорат часпак ба марҳилаи реаксияи тези пайвастшавӣ ворид мешавад ва моеъи он бо баланд шудани дараҷаи реаксия коҳиш ёфта, дар ниҳоят комилан гум мешавад.Хулоса: Нивелиркунии моеъи корӣ ≥ нивелиркунии якум>нивелиркунии аслии гель>нивелиркунии дуюм
Аз ин рӯ, дар маҷмӯъ, пардохтпазирии чор марҳилаи боло тадриҷан аз баланд ба паст коҳиш меёбад.
3. Нуқтаҳои таъсир ва назорати омилҳои гуногун дар раванди истеҳсолот
3.1 Миқдори татбиқи ширеш
Миқдори ширеше, ки истифода мешавад, аслан ба моеъи ширеше вобаста нест.Дар кори таркибӣ, миқдори зиёдтари илтиёмӣ дар интерфейси таркибӣ барои қонеъ кардани талаботи интерфейс ба миқдори часпак части бештар медиҳад.
Масалан, дар сатҳи пайвасткунии ноҳамвор, часпак холигии байниқабатҳоро, ки дар натиҷаи интерфейсҳои нобаробар ба вуҷуд омадаанд, пурра мекунад ва андозаи холигоҳҳо миқдори рӯйпӯшро муайян мекунад.Моеъи часпак танҳо вақтро барои пур кардани холигоҳҳо муайян мекунад, на дараҷа.Ба ибораи дигар, ҳатто агар часпак моеъи хуб дошта бошад ҳам, агар миқдори пӯшиш хеле кам бошад ҳам, падидаҳо ба монанди "доғҳои сафед, футур" вуҷуд доранд.
3.2 Ҳолати рӯйпӯш
Ҳолати рӯйпӯш бо тақсимоти илтиёмие, ки тавассути ғалтаки холии пӯшиш ба субстрат интиқол дода мешавад, муайян карда мешавад.Аз ин рӯ, дар зери ҳамон миқдори рӯйпӯш, девори тории ғалтаки рӯйпӯш ҳар қадар тангтар бошад, масофаи байни нуқтаҳои часпак пас аз интиқол кӯтоҳтар мешавад, қабати часпак ҳамон қадар тезтар ташаккул меёбад ва намуди зоҳирӣ беҳтар мешавад.Ҳамчун омили қувваи беруна, ки ба пайвасти илтиёмӣ халал мерасонад, истифодаи роликҳои ширеши якхела ба намуди таркиб нисбат ба онҳое, ки истифода намешаванд, таъсири мусбӣ дорад.
3.3 Ҳолат
Ҳароратҳои гуногун часпакии ибтидоии илтиёмро ҳангоми истеҳсол муайян мекунанд ва часпакии ибтидоӣ ҷараёни ибтидоиро муайян мекунад.Ҳар қадар баландтар бошад, часпакии часпак ҳамон қадар паст мешавад ва ҷараён беҳтар аст.Аммо, азбаски ҳалкунанда тезтар буғ мешавад, консентратсияи маҳлули корӣ тезтар тағйир меёбад.Аз ин рӯ, дар шароити ҳарорат суръати бухоршавии ҳалкунанда ба часпакии маҳлули корӣ баръакс мутаносиб аст.Дар истехсоли зиёдатй назорат кардани суръати бухоршавии халкунанда масъалаи хеле мухим гардид.Намӣ дар муҳити атроф суръати реаксияи илтиёмро суръат мебахшад ва афзоиши часпакии часпакро шадидтар мекунад.
4. Хулоса
Дар раванди истеҳсолот фаҳмиши дақиқи коррелятсия ва нақши “ниверсификатсияи илтиёмӣ” дар марҳилаҳои гуногун метавонад ба мо кӯмак кунад, ки сабаби аслии мушкилоти пайдоиши маводи таркибӣ беҳтар муайян карда шавад ва нишонаҳои мушкилотро зуд муайян ва онҳоро ҳал кунем. .
Вақти фиристодан: январ-17-2024